Internauci wybierają nazwy dla księżyców Plutona

Układ satelitów Plutona. Źródło: HST

Instytut SETI (www.seti.org) organizuje anonimową ankietę online, w której każdy z nas może pomóc w wymyśleniu i wyborze nazw dla dwóch nowo odkrytych satelitów Plutona - planety karłowatej znajdującej się na obrzeżach Układu Słonecznego. Naukowcy znaleźli je w latach 2011 i 2012. Jak dotychczas nazywa się je nazwami „roboczymi” P4 i P5, ale w planie jest nadanie im bardziej ludzkich mian.

Tradycyjnie już wszystkim satelitom Plutona nadaje się nazwy pochodzące z greckiej lub rzymskiej mitologii, związane z Hadesem, czyli krainą umarłych. Trzy dotychczas odkryte i nazwane księżyce Plutona to: Charon, Hydra i Nyks. Nowe nazwy zaproponowane dla dwóch kolejnych to między innymi: Acheron, Alekto, Cerber, Ereb, Eurydyka, Herkules, Hypnos, Lete, Obol, Orfeusz, Persefona i Styks. Głosowanie potrwa jeszcze tylko do 25 lutego – trzeba się zatem pośpieszyć. Każdy z nas może zagłosować na tyle nazw, ile uzna za stosowne – nie trzeba wybierać tylko dwóch spośród nich. Można też zaproponować kolejne nazwy, nie zamieszczone w poniższej ankiecie:

http://www.plutorocks.com/

Pluton to rzymskie imię greckiego boga Hadesu – miejsca, do którego dusze ludzkie trafiają po śmierci. Jednak nadanie tej nazwy Plutonowi wiąże się z ciekawą historią. Planeta karłowata została odkryta przez astronoma z Obserwatorium Lowell, Clyde'a Tombaugha, w 1930 roku. Nazwę zaproponowała młoda Angielska, Venetia Burney, a sam Tombaugh od razu polubił ją, gdyż jej pierwsze litery, "PL", przywodziły na myśl innego astronoma, Percivala Lowella, założyciela obserwatorium i pierwszego naukowca, który przewidział istnienie "Planety X".

Z kolei Charon to imię największego satelity Plutona, odkrytego w 1978 roku przez Jamesa Christy. W mitologii greckiej Charon był przewoźnikiem, który łodzią dostarczał dusze do podziemi Hadesu, przez rzekę Styks. Nix i Hydra zostały znalezione na obrazach z Kosmicznego Teleskopu Hublbe'a (2005 rok). Nix (także: Nyks) to grecka bogini nocy, a Hydra to imię kilkugłowego potwora, który miał strzec wrót Hadesu. Nazwy te zostały dobrane nieprzypadkowo – pasują do inicjałów sondy NASA New Horizons, która właśnie teraz zmierza w stronę Plutona.

Proponowane obecnie nazwy nowych księżyców mają następujące znaczenia:


Nazwa Znaczenie

Acheron

Jedna z pięciu rzek świata podziemnego, symbolizująca ból

Alecto

Jedna z Furii, ohydnych potworów będących sługami Hadesu

Cerberus

Trzygłowy pies strzegący wrót do świata umarłych

Elysium

Specjalna część Hadesu, zarezerwowana dla zasłużonych

Erebus

Pierwotnie bóg i uosobienie ciemności. Wraz z Nyks spłodził wiele dzieci, w tym Hypnosa i Styks.

Eurydice

Żona Orfeusza, dla której zszedł on do świata podziemi. Podczas podróży do domu Orfeusz złamał umowę z Persefoną, nakazującą mu nie patrzeć wstecz, i Eurydyka została na zawsze stracona

Hecate

Starożytna bogini związane z czarami i Księżycem

Heracles

Heroiczny półbóg który zabił Hydrę i zszedł do podziemi, jest on jednym z nielicznych, którzy nigdy nie wrócili z zaświatów

Hypnos

Syn Nyks, uosobienie snu

Lethe

Jeden z pięciu rzek podziemia, symbolizująca niepamięć. Przepływa przez jaskinię Hypnosa i łączy się z rzeką Styks

Melinoe

Nimfa przynosząca koszmary i szaleństwo

Obol

Moneta dawana Charonowi, aby uzyskać przewiezienie przez rzekę Styks

Orpheus

Utalentowany muzyk, który zszedł do podziemi, by odzyskać swą żonę Eurydykę. Oczarował Hadesa i Persefonę swą muzyką, jest jedynym śmiertelnikiem jaki powrócił z zaświatów

Orthrus

Brat Cerberusa, ma jedynie dwie głowy

Persephone

Bogini porwana przez boga Hadesa, królowa świata podziemnego

Sisyphus

Grecki król ukarany przez Zeusa spędzeniem wieczności w Tartarze, wiecznie pcha głaz pod górę

Styx

Rzeka oddzielająca Ziemię od zaświatów. Nazwa ta odnosi się również do bogini rzeki Styks, córki Nyks i Erebusa.

Tantalus

Przestępca skazany na spędzenie wieczności w Tartarze, torturowany poprzez pokazywanie mu żywności i wody będących zawsze tuż poza jego zasięgiem

Tartarus

Najniższy loch w Hadesie

Thanatos

Demon będący uosobieniem śmierci i przeznaczenia

 Vulcan

Rzymski bóg ognia i dymu, syn Jowisza/Zeusa


Źródło: Elżbieta Kuligowska

Wersja do drukuWersja do druku
Liczba odsłon: 1933