obłoki molekularne

Astronomowie zidentyfikowali obszary zjonizowanego argonu w tej mgławicy już dwadzieścia lat temu, jednak aż do teraz nie było wiadomo, jaki jest to izotop tego pierwiastka. Zespół kierowany przez profesora Mike'a Barlowa z UCL Department of Physics & Astronomy wykonał nowe obserwacje w podczerwieni dla słynnej Mgławicy Krab przy pomocy Teleskopu Herschela. Pomiary promieniowania pochodzącego od chłodnego gazu i pyłu doprowadziły do dość zaskakującego odkrycia jonów wodorku argonu. Same badania oraz to, jak mogą one wpłynąć na naszą wiedzę o powstawaniu argonu w naturze, opisuje w tym miesiącu prestiżowe czasopismo Science.

Astronomowie uważniej przyjrzeli się Mgławicy Bumerang. Dzięki temu wiemy więcej o jej własnościach fizycznych i kształcie. Mgławica to najchłodniejsze miejsce w znanym nam Wszechświecie – ma temperaturę około –272° Celsjusza, przez co jest zimniejsza nawet od mikrofalowego promieniowania tła. Przy wykorzystaniu interferometru ALMA (Atacama Large Millimeter/submillimeter Array) naukowcy uzyskali całkiem nowy obraz tego ciekawego obiektu, który przypomina kształtem wizerunek ducha.

Naukowcy w oparciu o obserwacje zgromadzone przy wykorzystaniu teleskopu ALMA (ang.  Atacama Large Millimeter / submillimeter Array) odkryli wielki obłok molekularny otaczający młodą gwiazdę. Obłok ten jest około 10 razy większy od tych, jakie dotychczas znajdowano wokół gwiazd podobnych do Słońca. To odkrycie pokazuje, że proces formacji gwiazdowej jest bardziej różnorodny niż dotychczas uważano.

Obecnie w naszej Galaktyce gaz o masie 1masy Słońca zamienieniany jest co roku w gwiazdy. Kiedyś tempo tworzenia gwiazd było dużo większe. Zrobiono właśnie największy przegląd gęstych obłoków gazowych - w takich miejscach powstają gwiazdy.

Naukowcy uzyskali wyraźny obraz dysku protoplanetarnego otaczającego gwiazdę UX Tauri A. Widoczne są na nim ziarna pyłu, które sprawiają wrażenie pewnego etapu w procesie formowania się nowych planet. Te "zlepki" pyłowe jawią się na zdjęciu (wykonanym przy pomocy teleskopu optycznego Subaru) jako dość duże obiekty o niesferycznym kształcie. Z zebranych danych wynika ponadto, że zderzają się one ze sobą i często przylepiają do siebie - jest to proces powszechnie uważany za dobry sposób, w jaki powstały planety i ich satelity.

Młode gwiazdy i planety rodzą się w trakcie zapadania się ogromnych obłoków gazu międzygwiazdowego i pyłu. W wyniku tego procesu powstają gwiezdne żłobki, które znamy z astronomicznych zdjęć przedstawiających kolorowe mgławice rozświetlone przez młode, dopiero co, powstałe gwiazdy.

Ogromny obłok gazu, z którego uformowała się nasza Droga Mleczna, musiał wyewoluować z początkowo gładkiej struktury w zagęszczony obiekt w niespełna kilkaset milionów lat. Scenariusz ten jest wynikiem badań grupy astronomów z Argelander Institute for Astronomy przy Uniwersytecie w Bonn (Niemcy) oraz Max Planck Institute for Radio Astronomy w Bonn (Niemcy).

Odkrycia antracenu, najbardziej złożonej jak dotychczas molekuły w ośrodku międzygwiazdowym, dokonała grupa badaczy z Instituto Astrofisica de Canarias (IAC, Hiszpania) oraz Uniwersytetu w Teksasie (USA).

Obiekt, któremu nadano oznaczenie L1448-IRS2E, znajduje się około 800 lat świetlnych stąd w gwiazdozbiorze Perseusza i dopiero zaczyna ściągać na siebie materię z otaczającej go chmury gazowo-pyłowej. Astronomowie znaleźli go za pomocą instrumentu Submilimeter Array na Hawajach oraz Kosmicznego Teleskopu Spitzera.

Pisarz science fiction Harlan Ellison, powiedział kiedyś, że najczęściej występującymi pierwiastkami są wodór i głupota. Podczas, gdy nadal niejasna jest ilość głupoty, naukowcy od dawna wiedzą, że faktycznie wodór jest zdecydowanie najobficiej występującym pierwiastkiem we Wszechświecie. Gdy astronomowie spoglądają przez swe teleskopy, widzą wodór w rozległych obłokach pyłu i gazu pomiędzy gwiazdami - w szczególności w ich gęstszych obszarach, które zapadają się tworząc nowe gwiazdy i planety.

Astronomowie badając najdalszy znaleziony do tej pory kwazar odkryli wokół niego dużą ilość gazu, który zawiera atomy utworzone w jądrach pierwszych istniejących gwiazd. Charakterystyczne linie widmowe tlenku węgla zostały odkryte dzięki obserwacjom VLA (Very Large Array) - systemowi 27 radioteleskopów w stanie Nowy Meksyk w USA oraz Interferometrowi Plateau de Bure w Alpach francuskich złożonemu z 5 radioteleskopów. Gaz otaczający młodą galaktykę obserwujemy w momencie gdy Wszechświat ma jedna szesnastą obecnego wieku, czyli wówczas gdy wynurzał się z pierwotnych "Ciemnych Wieków" zanim światło mogło swobodnie podróżować przez Kosmos.