Układ Słoneczny

Najnowsze badania naukowców z Harvard zdają się dowodzić, że życie w pewnej postaci może podróżować pomiędzy gwiazdami w procesie znanym jako panspermia. Co więcej – może ono rozprzestrzeniać się tam, zostawiając za sobą pewien określony wzór, który teoretycznie możemy wykryć.

Co się dzieje na tym dziwnym zestawieniu księżyca i jego planety? Widać tu piękne cienie pierścieni.

Czytaj więcej na stronach APOD.pl.

Siedem rzadkich, mikroskopijnych cząstek pyłu międzygwiazdowego datowanego na same początki Układu Słonecznego znalazło się wśród próbek zebranych przez naukowców, którzy badali ładunek przywieziony na Ziemię w roku 2006 przez sondę kosmiczną NASA - Stardust. W przypadku potwierdzenia tego doniesienia cząstki te będą pierwszymi próbkami współczesnego pyłu międzygwiazdowego.

7 września o godzinie 20:18 czasu polskiego (18:18 GMT) asteroida 2014 RC przeleciała w odległości zaledwie około 34 tysięcy kilometrów od powierzchni Ziemi – to 10 razy bliżej niż średnia orbita Księżyca oraz wielu sztucznych satelitów geostacjonarnych. Miała wielkość przeciętnego domu mieszkalnego i została odkryta przez astronomów zaledwie kilka dni temu. Naukowcy byli jednak zgodni co do tego, że nie zderzy się ona z naszą planetą.

Astrofizycy twierdzą, że rozwiązano jedną z największych zagadek dotyczących naszego Księżyca. Gdy radziecki statek kosmiczny Luna 3 przekazał pierwsze zdjęcia drugiej, tak zwanej ciemnej strony Księżyca, naukowcy byli nieco zaskoczeni. Wcześniej bowiem oczekiwano, że będzie ona wyglądać bardzo podobnie do tej widocznej z Ziemi półkuli. Jednak zamiast charakterystycznych „mórz”, od lat już obserwowanych przez małe, ziemskie teleskopy, ujrzano jedynie równiny, kratery meteorytowe, i zaledwie kilka mniejszych, ciemnych obszarów, pokrywających tylko 2% powierchni tej ciemnej strony.

Sonda NASA, Cassini, udokumentowała powstawanie niewielkiego obiektu wewnątrz lodowych pierścieni Saturna, który może być jego nowym księżycem. Odkrycie to może nam również dostarczyć ciekawych wskazówek na temat procesów związanych z tworzeniem się znanym nam już księżyców planet.

To orbitalne obserwatorium rejestruje obrazy Słońca na dziesięciu różnych długościach fal, z których każda odpowiada innej temperaturze materii słonecznej. Słońce podlega nieustannym zmianom. Sonda NASA, Solar Dynamics Observatory (SDO), ciągle je obserwuje. Już od czterech lat.

Kometa ISON wkroczyła już w swej kosmicznej wędrówce w wewnętrzne rejony Układu Słonecznego. Zmierza teraz ku swemu maksymalnemu zbliżeniu do Słońca, które będzie mieć miejsce 28 listopada tego roku. Wówczas kometa znajdzie się przez chwilę w odległości zaledwie kilku milionów kilometrów od rozgrzanej powierzchni naszej gwiazdy. Będzie to widok niezwykle efektowny – kometa w ciągu dnia będzie być może widoczna gołym okiem. ISON została już okrzyknięta najważniejszą kometą stulecia.

Amerykańska sonda IBEX wykryła, że neutralne atomy helu wlatujące do Układu Słonecznego z przestrzeni międzygwiazdowej czynią to z innego kierunku niż obserwowano do tej pory. Wyniki opublikowano w czasopiśmie „Science”. W badaniach wzięli udział Polacy.

Astronomowie z Kanady i Francji odkryli, że Uran posiada planetoidę trojańską. Wyniki badań obiektu oznaczonego jako 2011 QF99 ukazały się w dzisiejszym wydaniu czasopisma "Science".

Nowe dane wskazują na to, że „ogon” naszego Układu Słonecznego składa się nie z jednego pasma, a raczej ze struktury przypominającej loby. Sonda IBEX (NASA Interstellar Boundary Explorer) dostarczyła nam właśnie pierwsze w historii, kompletne fotografie „zawietrznego obszaru” naszego Układu Słonecznego. Widać na nich ciekawą, nieoczekiwaną strukturę.

Naukowcy donoszą o odkryciu nowego, pobliskiego układu gwiazdowego. Ma on w swym centrum gwiazdę, w której nie zapaliły się procesy jądrowe - brązowego karła – i stanowi trzeci pod względem odległości do Układu Słonecznego, inny układ gwiazdowy. Są duże szanse, że znajdują się w nim egzoplanety.

Zarząd agencji kosmicznej NASA przedstawił propozycję przechwycenia niewielkiej, jak dotąd nie zidentyfikowanej asteroidy, przetransportowania jej w bezpośrednie sąsiedztwo Ziemi i wysłanie zespołu astronautów celem jej dokładnego zbadania. A wszystko to w ciągu nadchodzącej dekady.

Finansowane przez NASA obserwacje słynnym teleskopem z Obserwatorium Kecka na Hawajach, prowadzone obecnie przez Uniwersytet w Leicester, w Anglii, dotyczyły ostatnimi czasy między innymi „deszczu” z naładowanych cząsteczek wody, obserwowanego w atmosferze Saturna, „padającego” z jego pierścieni. Zauważono, że zasięg takiego pierścieniowego deszczu jest znacznie większy, niż wcześniej sądzono, i pada on na dużych obszarach powierzchni gazowego olbrzyma. Ma to wpływ na skład i układ temperatur w górnej części atmosfery Saturna.