zorze polarne

Niebo na Północy ostatnimi czasy rozjaśnia się niezwykłym blaskiem. Zorze polarne, czyli widowiskowe kurtyny światła, powstają w odległości 150 milionów kilometrów od Ziemi - na Słońcu. Zorza polarna (znana tak¿e jako aurora borealis na półkuli północnej i aurora australis na południowej) poprzedzona jest zawsze silnym wybuchem na Słońcu.Często są to tzw. rozbłyski słoneczne.

Po wybuchu 19 stycznia cząsteczki z koronalnych wyrzutów materii uderzyły w ziemskie pole magnetyczne nad ranem 22 stycznia o godz. 07:17 czasu polskiego, zbyt późno na obserwacje dla większości europejskich miłośników, bo Słońce powoli zaczynało wschodzić.

Wczoraj 19 stycznia doszło do rozbłysku w obszarze aktywnym AR 11401 na Słońcu. Zjawisko miało miejsce około godziny 17:00 naszego czasu i było związane z tzw. rozbłyskiem długotrwałym klasy M3 wg klasyfikacji GOES. W stowarzyszonym zjawisku CME (coronal mass ejection - koronalne wyrzuty materii) w przestrzeń międzyplanetarną wyrzucona została materia koronalna poruszająca się w kierunku Ziemi. Analizy wykonane na podstawie obserwacji satelitarnych (satelitów bliźniaczych NASA o nazwie STEREO) w Goddard Space Flight potwierdzają możliwość wystąpienia silnych burz magnetycznych na Ziemi związanych z tym wyrzutem.

Zorze polarne nie są jedynie ozdobą Ziemi. Występują również na Jowiszu, Saturnie, Uranie i Neptunie. Statek kosmiczny Mars Explorer Europejskiej Agencji Kosmicznej dostarczył dowodów na istnienie zórz polarnych także na Marsie.